Текст песни: La aventuro + перевод

En bluoj de l' somer’mi paŝos sur la bed'

Tra l' pikoj de l' tritik', tretante herbon ludan

La friskon kun revem' mi sensos sub pied'

Mi lasos ke la vent' ŝaŭmbanu l' kapon nudan

Mi ne parolos plu, mi vojos sen pensem'

Sed la senlima am' elŝvelos en l' animo

Mi migros for, tre for, simile al bohem'

Tra la Natur' - en ĝoj' samkiel kun virino

En bluoj de l' vesper' mi paŝos sur la bed'

Tra l' gratoj de l' tritik', tretante herbon friskan

La pulson de la grund' mi sensos sub pied'

Kvazaŭ virino tuje proponus nudon riskan

Sen vortoj kaj sen pens', sen ia nostalgi'

Min blovus larĝa vent' nazlobe kaj anime;

Al tero de prohib' tre foren paŝos mi

-izole, kun mi mem- ja kvazaŭ kunvirine

En verdoj de l' vesper' mi vojos flavaere

Kun gamboj pikvundataj de la tritika glav'

La ventron dum trankvil' mi sensos enviscere

Kiun la bestoj flaras serĉante tra l' minkav'

Kapnude mi, en mut', min dronos senparola

Plej nepre, kun sovaĝ', al volo de l' aer'

Mi lasos luli min, nur semon en leĝer'

Por fekundo de l' flor' - fiera aŭ izola

En bluoj kaj en verd', somere en aere

Fekunde per la sem' pelata de la vent'

Kiel danca radik' vojiros mi sencele

Al montopint', en serĉ' de mia oksident'

Nur vegetaĵ' -aŭ best- en plena pens-imun'

Kunfande kun natur' ardanta kaj izola

Mi estos la polen' sub blovo de l' aŭtun'

Dum muĝas la tempest' kaj soras fajro bola

Sen bluoj kaj sen verd', perdite en mi mem

Konkeros mi la altojn de l' suntaŭro

Sen frido kaj sen vent', maturan nur pro ĝem'

L' antikvan teron plue surtretas Minotaŭro

Se l' fonto kaj la flor' vortumas sen kapablo

Ĝin diros trafe ŝton' kaj mia frunt'

En la dezir' de l' vent' plu restis olda fablo

La frunt', la ŝtono murdas. -Persistas dezirvund'

Перевод песни La aventuro