Tämän elämäni viimeisenä iltana
Annan kurjuuttani laulun epävireisenä pilkata
Kannan hurjuuttani liekehtivänä viittana
Vierelläni riivaaja, näkijäin piinaaja
Ei yhtään unta enää
Lunta kerää ikkuna, nukkuva tajunta herää
Vuoroin sammuu ja elää
Surkea satu, kun suru ei satuta ketään
Kauhujen keskeltä, houreideni uumenista
Toivon viimeinen ääni vaatii kuulemista
Tähtiin kirjoitetut piilotetut sanat
Ovat kai samat, jotka huulillasi nyt taivaltavat
Ne etsivät ja punovat yhteen taivaan palat
Armahtavat, kun nämä jalat tieltään pois hairahtavat
Särkevät epätoivoisen yön maailman rajat
Painajaisiin kauneuden lahjan antavat
Kukaan kulje ei näitä teitä
Vain piruja ojissa ryömii, ne odottavat yötä
Yksikään muu ei saa nähdä meitä
Piiloudutaan iltaan, odotetaan aamuun
Vaistoni on viilenneet, vääristyneet, väsyneet
Kurjuuteen kääntyneet ja julmuuteen jäähtyneet
Ei heimomme heikot hulluuteen päätyneet
Vaan kuninkaamme kasvot, ne ovat vihasta vääntyneet
Kuluttavaa on taikuus, jonka alla rauta taipuu
Unikuvien enkelijoukko susilaumaan vaihtuu
Tyhjiä ikkunat, joiden takana nytkin liikkuvat
Nämä kauheuksia kirkuvat ihmislasten irvikuvat
Ruumiin ruhjotuin, silmin rumin ja puhkotuin
Kuin puhuisin huulin ommelluin
Katselin aurinkoon päin, kunnes sokeuduin
Pimeydestä otteen luin, päälleni valon hohteen puin
Tulimeren rannassa on ikuisesti ansassa
Vangittuna patsaassa, Jumala vailla kansaansa
Sumun vallassa tuijottaa harhaansa
Kaikkeutta kivisten kättensä varassa
Kukaan kulje ei näitä teitä
Vain piruja ojissa ryömii, ne odottavat yötä
Yksikään muu ei saa nähdä meitä
Piiloudutaan iltaan, odotetaan aamuun
Nyt maailmantuhon aamun yllä taivas tekee kuolemaa
Ja ihmislasten silmät palaa viimeistä katsettaan
Kietoutuneet toisiinsa on vartalomme hiiltyneet
Patsas sulkee nyrkkinsä ja tyhjyydessä itkee
Kukaan kulje ei näitä teitä
Vain piruja ojissa ryömii, ne odottavat yötä
Yksikään muu ei saa nähdä meitä
Piiloudutaan iltaan, odotetaan aamuun
Перевод песни Hiljainen vartija
В последнюю ночь моей жизни
Я позволю своим страданиям стать неофициальным издевательством над песней,
Я несу свою жестокость, как пламенный плащ
Рядом со мной, владыкой, мучителем провидцев.
Нет больше сна,
Снег, собирающий окно, сон, сознание пробуждается,
Отключается и живет.
Страшная сказка, когда горе никому
Не причиняет боли посреди моих ужасов, в недрах моего бреда
Последний голос Надежды требует консультации,
Скрытые слова, написанные на звездах.
Думаю, они те же самые, что и на твоих губах.
Они ищут и сплетают воедино кусочки рая.
Милосердие, когда эти ноги падают с их пути,
Нарушая границы отчаянного ночного мира
В кошмары, дар красоты,
Никто не идет по этим дорогам.
Только дьяволы ползут в канавах, они ждут ночи,
Никто больше не должен нас видеть.
Прячусь вечером, жду до утра,
Мои инстинкты остыли, исказились, устали,
Превратились в страдания и остыли до жестокости.
Слабость нашего племени не закончилась безумием, но лицо нашего короля, измученного гневом, поглощает магию, под которой железо сгибает сны, ангельский отряд к волчьей стае меняет пустые окна, за которыми даже сейчас движутся эти ужасные карикатуры на человеческих детей, тело ушибается, глаза уродливы и проколоты, это похоже на разговор с моими устами.
Я смотрел на солнце, пока не ослеп.
Я читал Власть тьмы, я носил сияние света.
Пойманный в море огня, навсегда
Заключенный в статую, Бог без своего народа
В тумане, ты смотришь на свое заблуждение,
Вся слава его каменных рук,
Никто не идет по этим дорогам.
Только дьяволы ползут в канавах, они ждут ночи,
Никто больше не должен нас видеть.
Спрячься вечером, подожди до утра,
Сейчас, над рассветом глобального разрушения, небеса умирают,
И глаза человеческих детей возвращаются к их последнему взгляду,
Переплетаются наши тела, обугленные,
Статуя закрывает кулак и плачет в пустоте,
Никто не идет по этим дорогам.
Только дьяволы ползут в канавах, они ждут ночи,
Никто больше не должен нас видеть.
Спрячься вечером, подожди до утра.
TanyaRADA пишет:
- спасибо! От Души!!! ( Улыбаюсь...)все так!!!Liza пишет:
Любимая песня моей мамы