Текст песни: Pejzaże harasymowiczowskie + перевод

Kiedy stałem w przedświcie a Synaj

Prawdę głosił przez trąby wiatru

Zasmreczyły się chmur igliwiem

Bure świerki o górach wsparte

(Bure świerki)

I na niebie byłem ja jeden

Plotąc pieśni w warkocze bukowe

I schodziłem na ziemię za kwestą

Przez skrzydlącą się bramę Lackowej

(Przez Lackową)

Ref. I był Beskid i były słowa

Zanurzone po pępki w cerkwi baniach

Rozłożyście złotych

Smagających się wiatrem do krwi

Moje myśli biegały końmi

Po niebieskich mokrych połoninach

I modliłem się złożywszy dłonie

Do gór do Madonny brunatnolicej

(I modliłem się wtedy do Madonny)

A gdy serce kroplami tęsknoty

Jęło spadać na góry sine

Czarodziejskim kwiatem paproci

Rozgwieździła się bukowina

(Czarodziejskim kwiatem — bukowina)

I był Beskid…

Tak umykałem pod żaglem słońca

W uśpionych dolin puste ogrody

Pomiędzy chyże w podniebnych trawach

Aż po komina szczyt zatopione

(Pływające)

Wreszcie pożegnać przyszło piosenką

Zadumane przy drodze kapliczki

Mgłę tułaczkę ująć pod rękę

Po raz ostatni górom się przyśnić

(Górom przyśnić)

I był Beskid…

Перевод песни Pejzaże harasymowiczowskie