Текст песни: Naghmeh + перевод

در این سرما، گرسنه، زخم خورده

دویم آسیمه‌ سر بر برف چون باد

ولیکن عزت آزادگی را

نگهبانیم، آزادیم، آزاد

دلم بارون باروتِ خون

کارونِ کارون، توی باتلاق کانونِ قانون

سنگین میمیرم، آرومِ آروم

انتخاب هزینه و راه

یعنی مرگ من تو زمینِ شما

یعنی بخوره ده تا ازتون سیر نمیشه

شیری که نمیدونه قبیله کجاست

قبیله کجاست، پشت سرمه

رُسِ خونی که تو رُس تنمه

دستم هنو تو وحدت با شماست

خودم اینجام چون اَ مچ زدمش

بیا بالا قله که رنگ دروغه

کوه پایه‌های قشنگ دروغه، اگه

من داری بیا بخور تو تنم

که همه دنیا غیرِ جنگ دروغه

به خیالتون زدین تو ستون خالیِ گله‌ی ول

بی‌چوپونِ تاریخ

واسه شما همون خوب خوبه با تیر

کمون اومدین وسط توپخونه لاشیا

میان مایگی یعنی من

داد میزنم خسارت نمیدم

خوبه خماری پس نمیدم

نمیکِشم ولی نئشه میشم

که خسارتِ درد همون صدای جرمه

که کجای هنر ایستادی به ازای عمرت

هرزه بازنده‌ ها رفیق همن

دوستی با شما مثل لباسِ فرمه

صدایی که کج بره

گم کرده راه گُلو

که بخوای یا نه میشه نوکرِ داس

باشه خونه‌ی خرگوش تو دندون شیر

اگه نَمیره تو کلاه شعبده‌ باز

تو آواز سگ‌ها، زخمِ زنگار

تو باتلاق مرگ، زنگار

زوزه‌ی آزاده چند؟

زوزه‌ی آزاده چند؟

آوازِ آزاده چند؟

آزاده چند؟ آزاده چند؟

من از زخم نمیترسم

از جنگ نمیترسم

کل زندگیم یه دردِ بی مقصده

پنجه میکشم رو چنگِ این جنگل

اگه غیرِ این بود

طعم نورو پرده میکردم

شمشیر توی قانون طبیعت

برم تو شیکمش، برنمی‌گردم

پروانه‌ها رو صورتم می‌رقصیدن

کارشون تموم بود

اگه عطسه میکردم

کلکم تو آب آلوده گندید

وقتی کنار پارو نشستین

یعنی مرگ تو تابوتِ جعلی

نه، اینا تو قانون من نیست

در میره تیر، برا پر میزنن آژیر

معمولا بعد خطر میارن

خون واسه ترمیمِ پروازِ من

که اگه چرب باشه

کبدمو درمیارم

خشاب باشه تیری بپرون

به دلیل کبودی تن با گریم کبود

به تماشاگرای بازی شک دارم

اگه ببره شوره تندش شیرینِ شرور

که جهان میزنه توی افراط

تا جایی که نگاه میمیره

احساس، تا داری

با شیپورِ درد مبارزه کن

تو مارشِ نبرد

تا انسان آزادی که نه

نکرده اطلسی رقص

نزده به دست، کسی دست

وقتی هدف قدرت فقط تو جنگه

تو این مسیر اثر رپ وسیله‌ست

تو رشد وابستگی، چرکِ زمان

میان‌مایگی، با نرخِ کلان

یا بد باش، یا بد واسه بد

که اگه رفتی

کم بشه اَ جِرم جهان

تو آواز سگ‌ها، زخمِ زنگار

تو باتلاق مرگ، زنگار

زوزه‌ی آزاده چند؟

زوزه‌ی آزاده چند؟

آوازِ آزاده چند؟

آزاده چند؟ آزاده چند؟